Dag 18-Ubud, Bali

isterenavond een laatste maal gegeten in Rumah Senang, gado gado voor Sylvia en mij en voor de overigen Nasi Kuning, wat een feestmaal heeft het personeel van ons B&B in elkaar getoverd, de Nasi Kuning zag er beeldschoon opgemaakt uit , met kwarteleitjes, ajam goreng, sambal goreng tempeh en een soort van vogeltjes gemaakt van een knoflookteen en een rawit, maar ik plaats een foto erbij, zodat jullie kunnen zien hoe de garneringwas.

Helaas is het eten niet goed bij Theo en Hedy, Jan en mij gevallen, de hele avond en nacht diarree, maar het kon ook van de koude drankjes zijn geweest.
In ieder geval het was weer knudde, maar goed het is niet anders.
Omdat we s' ochtends al om 6 uur vertrokken, kregen we een ontbijtpakket mee, die ik maar heb overgeslagen ivm misselijkheid.
Minto wilde de vroege boot halen en idd we stonden al om half negen op de boot naar Bali.
Wat een oude meuk zeg, met allemaal venters met zonnebrillen etc.ze wisten gewoon niet van ophouden, hoe vaak moet je zeggen geen interesse te hebben. Maar goed op gegeven monent dropen ze af. De overtocht zelf duurt hooguit 20 minuten, maar voor de pont kan afmeren duurt ruim een uur, dus ruim anderhalf uur later reden we aan wal, Bali kon zijn borst nat maken, de van Faasjes en gang zijn aangekomen. Nog geen 20 minuutjes later zagen we al aapjes langs de weg, wat een leuke beesjes. Minto gooide zijn laatste rempejeh naar de dieren, die dit dan ook lekker op peuzelden. Wilma had ook nog een zak pelpinda's en ook die werden in dank afgenomen, sommige aapjes hadden jongen, zo schattig. De lokale bevoliing gooiden ook spullen naar de apen, in plastic zakken, wat een gekken.
Na dit schouwspel opweg naar Ubud, een rit van 4, 5 uur.Wat een rit weer, ze rijden hier nog gekker dan op Java, met dat malle inhalen van ze, blinde bocht of niet, gewoon gaan met die banaan, ik denk dat ik dat in Nederland ook maar ga instellen, wat wachten, echt niet!

Maar eenmaal op de plek van bestemming, wat een oase, wat een mooie plek met hele mooie cottages, het leek wel weer een nieuwe episode van het sprookje waar we alweer ruim twee weken in vertoeven.
Het lijkt wel of de onderkomen steeds groter worden, nu hebben Sylvia en ik een buitenbadkamer, kompleet met bad en aparte douche, we likken wel Me Tarzan, you Jane!
Morgen maar even kijken wat we gaan doen, we houden jullie op de hoogte.

Dikke kus en voor straks, selamat tidur.
Tot morgen.